حرف های یک ورپریده

این وبلاگم داره مظلوم واقع میشه. وقتی این رو ساختم برای این بود که هر چه دلم میخواهد بنویسم و غیر جدی بنویسم. و همچنین بنویسم بدون نام و نشان. اما بالاخره با توجه به دوستانی که اینجا داشتم و مرا شناختند هر دو را با هم لینک کردم. نام این وبلاگ کمی نامتعارف انتخاب شد به انتقام از معمولی بودن نام واقعیم. دلم میخواست اسمی باشد که تکرار نداشته باشد. حالا که می نویسم و دلم میخواهد که در آینده- اگر عجل م حرف های یک ورپریده...